Wprowadzenie już było, Nidzicę poznaliście, zatem dziś clou programu – gotycki zamek krzyżacki górujący nad miastem. Warownię wybudował
około 1370 r. wielki mistrz Winrych von Kniprode,
jako jeden z najważniejszych punktów strategicznych w krzyżackim
systemie obronnym XIV wieku.
Zamek był otoczony bagnami, trzęsawiskami oraz moczarami, miał chronić wsie założone przez zakon.
8 lipca 1410 roku miasto wraz z zamkiem na dwa miesiące zostało przejęte przez króla Władysława Jagiełłę. 25 lipca 1414
roku armia Jagiełły rozpoczęła oblężenie Nidzicy.
W roku 1656 miasto najechali Tatarzy, powracający
z bitwy pod Prostkami. Wg legendy dzielnością wykazał się młody mieszczan Jan Nowak, który
dostrzegł ucztującego przy olbrzymim głazie (dziś "głazie tatarskim" położonym na
południowy wschód od miasta) tatarskiego wodza z towarzyszami. Ustawił armatę, wystrzelił i zabił wszystkich
uczestników uczty.
W późniejszych latach, wraz z Francuzami, marszałek Zajączek na zamku urządził lazaret.
Zamek zniszczono, a jego odbudową zajął się w 1830 r. Ferdynand Tymoteusz
Gregorovius, radca sądowy. W warowni urządzono więzienie, wprowadzono administrację oraz urzędy.
Po wojnie zamek odrestaurowano w latach
1959-1965. Najbardziej reprezentacyjne jest
pierwsze piętro głównej części zamku z kaplicą i refektarzem. Są tu zachowane ślady gotyckich malowideł ściennych przedstawiających
św. Weronikę w adoracji aniołów. Poniżej gotyckie sklepienie.
Zdjęcia Nidzicy – Neidenburga sprzed I i II
wojny światowej. W dniu dzisiejszym zamek jest siedzibą Nidzickiego Ośrodka Kultury.
W zamkowych murach znajdują się też książnica
miejska, Muzeum Ziemi Nidzickiej,
pracownia rzeźby, bractwo rycerskie, galeria malarstwa Hieronima Skurpskiego, biuro turystyczne,
hotel oraz restauracja.
C'est la vie Nidzico.
