Dziś walka wiosny z zimą, czyli dwa weekendowe dni w Olsztynie. Poranek z kawą w ręku, gazetą i ulubioną muzyką w tle, południe nad jeziorem Długim, a wieczór przyniósł śnieg i smutek. Przeglądałem stare zdjęcia i myślałem o mojej Babci. Następnego dnia patrzyłem, jak ludzie wsiadają do wagonów na dworcowym peronie, walczą z walizkami, żegnają się z najbliższymi, trzaskają drzwiami i skład odjeżdża w nieznane. Takie banalne ukojenie.
W granicach administracyjnych Olsztyna znajduje się 15. jezior. W XIX w. miasto mogło poszczycić się jeszcze większą ilością zbiorników wodnych. Sprzedano np. jeziora położone przy obecnej ul. Warszawskiej. W prywatne ręce trafiły zbiorniki Choinki, Płociduga, Fajferek, Staw Górny. Niektóre z nich kupił przedsiębiorca August Hipler, który rozpoczął w celach zarobkowych spuszczanie wody i ich zasypywanie. Jezioro Fajferek zostało zasypane w 1882 r., a mieszkańcy Olsztyna przenieśli kąpiele nad jezioro Długie, gdzie 24 sierpnia 1878 r. oddano do użytku kąpielisko dostępne tylko dla przyzwoitej publiczności płci męskiej oraz dla nauczycieli i ich uczniów.
Jezioro Długie położone jest w zachodniej części Olsztyna, w dorzeczu Łyny. Ma sztuczne połączenie z jeziorem Czarnym i Ukiel. Jego północna część jest zalesiona, na wschód od północnej zatoki jeziora znajduje się rezerwat Mszar, w części południowej – zabudowania. Wydłużony zbiornik rozciąga się na ponad 1,5 km, zajmuje prawie 27 ha, a w najgłębszym miejscu sięga 17 m.
Las Miejski, o którym już wspominałem, zobacz: Olsztyn, Egon, filmy, zajmuje powierzchnię 1054 ha i posiada dwa rezerwaty torfowiskowe – Redykajny i Mszar. Ze względu na swoje walory przyrodnicze zostały one objęte ochroną już w 1907 roku, co prawnie potwierdziły władze polskie w latach powojennych. W rezerwatach występują niezwykle rzadkie gatunki mchu oraz różne bagienne rośliny. Obszar rezerwatu Mszar ukształtował się w miejscu dawnego jeziora.
Od lat 50. XX w. ścieki degradowały jezioro Długie, aż po 20 latach stało się najbardziej zanieczyszczonym w mieście. Pierwsze próby ratunku w latach 80. zakończyły się fiaskiem. Potem za rekultywację zbiornika wzięli się naukowcy z ówczesnej Akademii Rolniczo-Technicznej. Przez 10 lat wtłaczali do wody powietrze, a później wprowadzili środki strącające nadmiar fosforu. Dzięki tym wysiłkom do jeziora wróciło życie.
W Olsztynie mamy 10 mostów związanych z ruchem drogowym i 9 mostów spacerowych, łącznie z kładką nad jeziorem Długim, która widoczna jest na piątym zdjęciu.
Błękitny szlak w Olsztynie – czterokilometrowy pieszy szlak, który rozpoczyna się przy brzegu jeziora Długiego, a kończy w Jakubowie.
Szlak zaczyna się przy ulicy Bałtyckiej, następnie prowadzi wzdłuż jego brzegu w kierunku Lasu Miejskiego. Na teren leśny wchodzi w pobliżu drewnianego mostu spinającego brzegi jeziora. Dalej szlak przecina ulicę Leśną, by zaraz potem połączyć się na około 600 metrów ze szlakiem czarnym. Po ich rozejściu dochodzi do Mostu Smętka nad Łyną. W jego pobliżu znajduje się skrzyżowanie ze szlakiem czerwonym, prowadzącym z Olsztyna do Torunia. Trasa prowadzi do Jakubowa, gdzie usytuowana jest meta.
W Olsztynie sporo murali, które ostatnio przykuwają moją uwagę. Zobacz: Murale po olsztyńsku.
Mural przy j. Długim, ul. Bałtycka
Mural przy ul.Grunwaldzkiej
Mural na olsztyńskim Zatorzu
Mozaika na murze przy ul. Kopernika
Śnieg w nocy zasypał ulice Olsztyna. Na chwilę, na chwilę, bo już jest wiosennie, już jest bezśnieżnie. Rejestracja czarno-biała, miejsca niedawno widziane.
Warmiński Zodiak, czyli 12. miast Warmii:
Pieniężno (niem. Mehlsack) – Prusowie założyli w tym miejscu gród obronny, który nazywał się Melcekuke. Pierwsze zapiski w kronikach zakonu krzyżackiego podają datę 1282 r., kiedy to biskup warmiński przekazał posiadłości kapitule z poleceniem założenia parafii i wzniesienia kościoła. Nie jest dokładnie znana data nadania praw miejskich, niektóre źródła podają 1295 r., jednak w dokumentach po raz pierwszy nazwy civitas (łac. – miasto) użyto w 1312 r., gdy kapituła warmińska wystawiła przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim. Prawa ze względu na około 90% zniszczenie miasta podczas II wojny światowej zostały w 1945 r. utracone. Ponownie Pieniężno odzyskało prawa miejskie dopiero w 1973 r. Więcej: Pieniężno.
