Dziś mroźny dzień. Zapewne jeden z dwóch tak mroźnych dni w lutym. Pomimo negacji ze strony otoczenia i tak pozostanę przy swoim, bardzo lubię zimę.
Na dzień dobry słoneczny poranek z małą przebieżką, 5,5 km wokół Długiego, później przegląd prasy i ulubione radio w tle, południe w pracy, a wieczór przyniósł wyjazd za miasto. W nocy przeglądałem stare posty i myślałem o swoim życiu. Następnego dnia, będąc na pustym dworcu w Lidzbarku Warmińskim patrzyłem, jak śnieg skrzy się na ulicy. Kompletna cisza i pustka ogarniała to miejsce. Wiatr pogwizdywał za rogiem. Spędziłem godzinę, siedząc na ławce. Takie banalne ukojenie.
W granicach administracyjnych Olsztyna znajduje się 15. jezior. W XIX w. miasto mogło poszczycić się jeszcze większą ilością zbiorników wodnych. Sprzedano np. jeziora położone przy obecnej ul. Warszawskiej. W prywatne ręce trafiły zbiorniki Choinki, Płociduga, Fajferek, Staw Górny. Niektóre z nich kupił przedsiębiorca August Hipler, który rozpoczął w celach zarobkowych spuszczanie wody i ich zasypywanie. Jezioro Fajferek zostało zasypane w 1882 r., a mieszkańcy Olsztyna przenieśli kąpiele nad jezioro Długie, gdzie 24 sierpnia 1878 r. oddano do użytku kąpielisko dostępne tylko dla przyzwoitej publiczności płci męskiej oraz dla nauczycieli i ich uczniów.
Jezioro Długie położone jest w zachodniej części Olsztyna, w dorzeczu Łyny. Ma sztuczne połączenie z jeziorem Czarnym i Ukiel. Jego północna część jest zalesiona, na wschód od północnej zatoki jeziora znajduje się rezerwat Mszar, w części południowej – zabudowania. Wydłużony zbiornik rozciąga się na ponad 1,5 km, zajmuje prawie 27 ha, a w najgłębszym miejscu sięga 17 m.
Las Miejski, o którym już wspominałem, zobacz: Olsztyn, Egon, filmy, zajmuje powierzchnię 1054 ha i posiada dwa rezerwaty torfowiskowe – Redykajny i Mszar. Ze względu na swoje walory przyrodnicze zostały one objęte ochroną już w 1907 roku, co prawnie potwierdziły władze polskie w latach powojennych. W rezerwatach występują niezwykle rzadkie gatunki mchu oraz różne bagienne rośliny. Obszar rezerwatu Mszar ukształtował się w miejscu dawnego jeziora.
Od lat 50. XX w. ścieki degradowały jezioro Długie, aż po 20 latach stało się najbardziej zanieczyszczonym w mieście. Pierwsze próby ratunku w latach 80. zakończyły się fiaskiem. Potem za rekultywację zbiornika wzięli się naukowcy z ówczesnej Akademii Rolniczo-Technicznej. Przez 10 lat wtłaczali do wody powietrze, a później wprowadzili środki strącające nadmiar fosforu. Dzięki tym wysiłkom do jeziora wróciło życie.
Dwa dni i po śniegu. Mam jednak nadzieję, że to moje ostatnie spotkanie z bielą w tym sezonie. W 2017 roku podążaliście ze mną podobnymi ścieżkami. Jezioro Długie i spacer lutowy raz jeszcze. Dziwne mamy zimy w ostatnich latach.
