Biały dom, czyli kamienica z placu Bema 2 kusi swoim pięknem, tak samo zresztą jak jej sąsiadka po drugiej stronie ulicy. Kamienicę zbudował w 1905 roku Max Hesse, ówczesny fabrykant. Kanalizacja, instalacja gazowa, centralne ogrzewanie, przestrzenne amfilady, do tego stajnia na zapleczu i piękna elewacja. Nic dziwnego, że od razu zamieszkała w kamienicy miejscowa elita. Przed wojną to była unikatowa perełka. Trzy kondygnacje, dwie klatki schodowe, dach z blachy cynkowej, piękne gipsowe stiuki, roślinne motywy i mnóstwo innych nietuzinkowych elementów.
Biały dom, czyli kamienica z placu Bema 2
Friedrich von Scholtz, generał XX Korpusu Armijnego, który zasłynął w bitwie pod Tannenbergiem, za wynajem kamienicy na pięć lat gotów był zapłacić 11 tys. marek.W okresie międzywojennym budynek był typową czynszową kamienicą z wieloma mieszkaniami o zróżnicowanym standardzie. Najemcami byli: nauczyciel, kapitan Reichswehry, rotmistrz, pielęgniarka, wdowa, starszy kelner, krawiec, kasjer, kupiec, dwóch wyższych radców rejencyjnych, urzędnik kolei. Po wojnie jako własność poniemiecką budynek przejął Skarb Państwa. Obiekt stał się biurowcem. Działały w nim: Brygada Ochrony Skarbowej, Okręgowy Urząd Likwidacyjny i Urząd Akcyzowy. We wrześniu 1958 r. w budynku ulokowano internat oraz sale lekcyjne Państwowej Szkoły Pielęgniarskiej, a cztery lata później Wyższe Warmińskie Seminarium Duchowne "Hosianum", które działało przy Bema do lat 90. Później kamienicę sprzedano firmie "Wsta-Life", następnie Towarzystwu "Polisa", następnie filii Kredyt Banku, następnie "Pok-Turistowi".
Poniżej kamienica z początku XXI w.
Plac Kopernika, Kopernikusplatz, pięknie miejsce w rozwijającym się mieście. Skwer, który tu powstał, zaliczano do najpiękniejszych w Olsztynie. Godną oprawę dała mu przede wszystkim architektura. Na fotografiach Allenstein z początków XX w.
Allenstein, Kamienica Hessego
Kamienica przy placu Bema nr 2 do dziś posiada na swej elewacji kartusz, na którym umieszczono datę ukończenia jej budowy – rok 1905 oraz inicjały fundatora – splecione ze sobą litery M i H. Dom otrzymał bogatą w detal architektoniczny neobarokową dekorację fasady oraz mansardowy dach z wyróżniającym go kunsztownym hełmem zwieńczonym cebulastą kopułką i masztem flagowym. Pomieszczenia na parterze i I piętrze mają układ amfiladowy, czyli są ze sobą połączone drzwiami. Dodam jeszcze, że Hesse na tyłach rozległej parceli prowadził fabrykę sztukaterii, prefabrykatów z cementu i sztucznego kamienia, ceramiki budowlanej, posiadał też duże składy węgla i materiałów budowanych. Elementy dekoracji sztukatorskiej powstały zapewne w fabryce własnej Hessego – pełna przepychu elewacja frontowa miała zapewne stanowić żywą reklamę jego przedsiębiorstwa.
