Most kolejowy nad rzeką Wałszą w Pieniężnie

05 sierpnia
Most kolejowy nad rzeką Wałszą to drugi najwyższy czynny most kolejowy w Polsce. Ma on prawie 127 m. Oddano go do użytku w 1884 r. wraz z jednotorową linią Olsztyn-Królewiec. Most znajduje się w dolinie rzeki Wałszy.
Most kolejowy nad rzeką Wałszą w Pieniężnie został wybudowany w 1884 roku, łącząc początkowo Pieniężno z Olsztynem. Rok później, 1 lipca 1885 roku, oddano do użytku całą linię kolejową łączącą Olsztyn z Braniewem i Królewcem. Most zbudowany jest z trzech przęseł łukowych odwróconych do dołu o łącznej długości ok. 160 m, przejazd pociągów odbywa się po górnej części łuku. Pod koniec II wojny światowej, 17 lutego 1945, wycofujące się wojska niemieckie wysadziły most. Przez kilka lat linia łącząca Olsztyn z Pieniężnem i Braniewem była nieczynna (połączenie z Królewcem straciło rację bytu, gdyż za Braniewem wytyczona została granica z ZSRR, za którą znalazła się była stolica Prus Wschodnich). Most odbudowano i oddano do użytku w marcu 1951 roku, zachowując jego konstrukcję i wygląd. Współcześnie przez most przebiega czynna linia kolejowa na trasie Olsztyn-Braniewo.

Poniżej Pieniężno (dawniej Melzak, niem. Mehlsack) na starych fotografiach,
Rzeka Wałsza jest niewielką rzeką o nietypowym - jak na niziny - górskim charakterze. Rezerwat przyrody utworzony został już ponad 60 lat temu. Obecnie zajmuje się nim Nadleśnictwo Orneta. Ścieżka edukacyjna, na którą wchodzimy nazywa się „Czarci Jar”. Rezerwat "Dolina Rzeki Wałszy" jest jednym z najstarszych rezerwatów na terenie województwa warmińsko-mazurskiego. Dolina ta została uznana za rezerwat już w 1907 roku. Rezerwat obejmuje powierzchnię 205,74 ha. Teren rezerwatu to krajobraz morenowy z głęboko wciętą doliną rzeczną, wąwóz długości 5km, pocięty bocznymi jarami i porośnięty lasem przylega bezpośrednio do granic miasta Pieniężno w powiecie braniewskim. Rezerwat obejmuje rzekę Wałszę i otaczające ją lasy. Dolina ma charakter wąwozu o szerokości dochodzącej do 80 m i głębokości 15,40 m. Rzeka Wałsza płynie wartkim strumieniem, tworząc na rumowiskach głazów wodospady, typowe dla rzek górskich. Flora rezerwatu liczy około 300 gatunków, w tym gatunki chronione.